۱۳۹۴ اسفند ۱۸, سه‌شنبه
۱۳۹۴ اسفند ۱۷, دوشنبه
هشت مارس روزجهاني زن گرامي باد .
هشت
مارس روزجهاني زن گرامي باد .
روز
جهانی زنان که در گذشته روز جهانی زنان کارگر نامیده می‌شد بزرگداشتی است که هر ساله
در روز ۸ مارس
برگزار می‌شود. این روز، روز بزرگِ برپایی جشن‌هایی برای زنان در کل جهان است. بسته
به مناطق مختلف، تمرکز جشن روی بزرگداشت، قدردانی، ارائهٔ عشق
به زن و برگزاری جشنی برای دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زنان است.[۱]
این
روز در ابتدا به عنوان یک رویداد سیاسی سوسیالیستی در بین احزاب سوسیال آمریکا٬ آلمان
و اروپای شرقی آغاز شد، اما بعدها در فرهنگ بسیاری از کشورها آمیخته شد[۲][۳]. روز جهانی زنان در برخی از مناطق رنگ و بوی
سیاسی خود را از دست داده و تبدیل به مناسبتی برای مردان شده تا عشق خود را به زنان
بیان کنند و آمیزه‌ای از روز مادر و روز ولنتاین شده است. با این حال در مناطقی دیگر،
اصل سیاسی و زمینه حقوق بشری که توسط سازمان ملل متحد تعیین شده، با قدرت اجرا می‌شود
و آگاهی سیاسی و اجتماعیِ امیدوار کننده‌ای از مبارزات زنان در سراسر جهان به ارمغان
می‌آورد. سازمان ملل هم از سال ۱۹۷۷ این
روز را به عنوان «روز حقوق زنان و صلح بین‌المللی» به رسمیت می‌شناسد
دوستان لطفا لينك تلگرام مرا بپذيريد.
لینک زنان سازندگان فردا
.
۱۳۹۴ اسفند ۱۶, یکشنبه
۱۳۹۴ اسفند ۱۵, شنبه
نوشتن نامه توسط یک زندانی زن و جار زدن رای نداده همبندیانش چیزی جز بی اخلاقی را به ذهن نمیآورد
برگرفته ازفيس آرش همپاي
بی
شرمانه دیگران را به مضحکه، تحلیلگری راننده تاکسی طور خواندن و برداشت بی تفاوتی از
نگاهشان به انتخاباتی دروغین و توصیف نگاهشان به چونان روزمرگی دانستن این فعل که به
واقع در نزدیک به چهار دهه جز هزینه برگه های تعرفه و آگهی و بیلبورد و .. بر دستان
ملت نگذاشته و تنها فعلی عبث بوده در این تاریخ رو به افول و کنایه پراندن به آنانی
که با هم در یک حجم سیمانی نفس میکشند و خانواده از دست داده اند در راه آزادی خواهی
این سرزمین و امروز سنگین ترین احکام بند نسوان اوین را تاب می آورند. به راستی چه
بی شرم شده اند آنان که فضای رسانه ای زندانیان سیاسی را مصادره کرده اند. به کجا میرود
این کشتی شکسته که اینان بادبان تکه پاره اش را قصد افراشتن دارند و هر بار به رسوایی
مردم را به تنور داغش میکشانند که جز سوختن و ساختن عاقبتی نداشته است.
اما
چه خوب در بینابین آن انشای بی شرافت به وضوح خواندم که از آن همه زن که در همان یک
بند محبوس شده اند تنها سه نفر بودند(بهاره هدایت ونرگس محمدی و ریحانه طباطبایی) که
به استحکام این بربریت کوشیده اند و چه رسوا فریاد زدند که شرمگین از شادی کردن در
گوشه ای پنهان فریاد شوق در سینه کشیدند.
باشد
که یادشان بیاوریم. زنان زیادی در سرزمین من سالهاست که به بند کشیده شده اند و انگشت
به شرم استامپ و چوب حراج بر شعور خویش نداده اند.
زینب
جلالیان شاید دیگر کوه های کردستان را به چشمان خود نبیند اما زینب در جای درست تاریخ
ایستاده است و با چشمان بی فروغش به من درس ایستادگی میدهد.
و یک
نکته ی پایانی،،
نرگس
و فریاد هایش بر مزار ستار را هنوز به یاد داریم
هیچ
منکری ..
نرگس
فراموش کرده است فحاشی به یک زن پیگیری کردنی ست اما چه کودکانه از یاد برد هیچ منکری
بالاتر از این نیست که مردانی را برای نماینده گی خود برگزیدن که سعید ومصطفی وریحانه
و ستار و امیرارشدها را به قتل رساندند و آتنا و سهیل ها را به بندکشیدن و روزی شاید
همین سی سال پیش بکارت دختران باکره این سرزمین یغما زده را، به جهالت خویش دریدند
تا در فردای اعدامشان راهی جنت نشوند.
بیهوده سنگ این آسیاب را به هم میگردانیم. باید این بار کج را
بر زمین گذاشت و طرحی نو در انداخت چرا که با دریوزگان به فردای آزادی نخواهیم رسید.
دوستان لطفا لينك تلگرام مرا بپذيريد.
لینک زنان سازندگان فردا
ایران - دردهای مادر هادی یک زندانی محکوم به اعدام
مادر
بارها این جمله را تکرار میکند: حاضرم جانم را ببخشم تا اعدام پسرم لغو شود. وی میگوید:در
این سه سال من به اندازه ده سال پیر شدم، خواهرش افسردگی گرفته و همه چیز زندگیمان
عوض شده، اگر پسرم در حلبچه مرده بود، اگر تصادف می کرد، اینقدر درد نداشت، اعدام فقط
مرگ یک نفر نیست، مرگ یک خانواده و فامیل است، مرگ آبرو است، سر آدم را برای همیشه
پایین می اندازد
پسر وی هادی در رابطه با مواد مخدر دستگیر و به اعدام محکوم
شده است. مادر در باره پسرش چنین می گوید:خودش می گوید شاید گناهکار باشم اما حقم هیچ
جوره اعدام نیست، ولی حتی اگر گناهکار باشند چطور ممکن است ۵ نفر جوان را که هیچ جرم و جنایتی نکرده اند، به دلیل یک اشتباه از
هستی ساقط کنند، که من که مادرش هستم هنوز ندانم چه اتفاقی افتاده و از هیچ چیز خبر
نداشته باشم، یعنی اگر اتهامش قتل بود باز راه داشت که بروم به پای خانواده مقتول بیفتم
ولی الان هیچ کاری از من برنمی آید.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)