ایران-نغمه شاهسوندی: در زندان کشته شویم دنیا می فهمد چه سر ما آورده اند
نغمه شاهسوندی تنها متهم سایبری از آن هفت نفرمتهم سایبری دستگیر شده در سال 1392 است که چند ماه بعد از بازداشت به قید وثیقه آزاد شده است. او به هفت سال و نود و یک روز حبس تعزیزی محکوم شده است. نغمه در خصوص فعالیت تبلیغی علیه نظام و به موجب ماده 500 قانون مجازات اسلامی به تحمل دو سال حبس با احتساب ایام بازداشت، در خصوص اهانت به خمینی و خامنه ای به تحمل سه سال حبس، در خصوص انتشار تصاویر از طریق سامانه رایان
ه به دو سال حبس، و جمعا به هفت سال و نود و یک روز حبس متهم شده است. پرونده او در شعبه بیست و هشت بیدادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه رسیدگی شده و او هم اکنون به حکم دادگاه بدوی اعتراض کرده و در انتظار حکم دادگاه تجدید نظر است.این فعال سایبری که خود می گوید تنها جرم اش، شهروند خبرنگاری بوده و اینکه درباره وضعیت زندانیان، اعدام ها و اتفاقاتی که روزمره می افتد در چند صفحه فیسبوکی اطلاع رسانی کرده است.او یکی از ۸ فعال سایبری است که سال ۹۲ بازداشت و در مجموع به ۱۲۸ سال زندان محکوم شده اند. امیر گلستانی به ۲۰ سال و یک روز، مسعود قاسم خانی به ۱۹ سال و ۹۱ روز، فریبرز کاردارفر به ۱۸ سال و ۹۱ روز، امین (فرید) اکرمی پور به ۱۳ سال، مهدی ری شهری به ۱۱ سال و رویا صابری نژاد نوبخت به ۲۰ سال و یک روز زندان محکوم شده اند. مسعود سید طالبی ابتدا به ۱۵ سال و یک روز محکوم شده بود که ۵ سال دیگر به حکم او اضافه شد و در مجموع به ۲۰ سال حبس محکوم شد. رویا صابری نژاد نوبخت در زندان قرچک ورامین زندانی است و بقیه در بند ۷ زندان اوین به سر می برند. نغمه شاهسوندی شیرازی اما قبل از برگزاری دادگاه و با قرار وثیقه از زندان آزاد شده است.نغمه شاهسوندی شیرازی در این مصاحبه از بازجویی ها، توهین ها، تحقیرها و تهدیدهایی سخن می گوید که در بند ۲ الف سپاه متحمل شده و فشارهایی که بر خانواده او و سایر هم پرونده ای هایش وارد شده و اینکه: خانواده ها باید ترس را دور بریزند، باید بلند شوند، بگویند اصلا بچه های ما را بکشید اما چنین چیزی تحویل ما ندهید. حداقل دنیا بفهمد چی بر سر ما می آید. این همه گمنام، پرونده نارنجی که در کرمان گرفتند و بردند کی میداند اسم شان چیست؟ چی شدند؟ دوست های خود؛ من کی میداند؟ در زندان کشته شوند همه دنیا می فهمد. خانواده ها نباید بترسند، نباید پا در اوین بگذارند. اینها همین را می خواهند، اشک مادر مرا می خواهند. دوست دارند ما ذلیل باشیم. اصلا خانواده ها نروند تماس هم بگیرند بگویند بکشید بچه های ما را، آن موقع است که دنیا می فهمد چی بر سر ما می آید ولی با رفتن و التماس کردن و ضجه و وثیقه گذاشتن و.. مادران این ۸ نفر را ببینید، ما مرده بشوییم همه بفهمند. کسی می داند نغمه کجا است؟ هیچ کسی پی گیر وضعیت آن ۷ نفری که زندان هستندنیست، ۲ روز دیگر هم همه فراموش می شوند. می آیند، می برند و هیچ کسی نمی داند کیست، کجا است. هیچ کسی نمی فهمد، درد ما این است، درد شخصی من این است. من خیلی شکنجه دیدم، خیلی تحقیر شدم، خیلی به من توهین شد به عنوان یک زن. اینقدر که می گفتم هرچی می خواهید می کنم فقط بسه، دیگر نکنیدمن یک زن متاهل و مادر دو بچه بودم. همیشه وقتی در فیسبوک بودم شوهر م هم کنار من بود اما می گفتند همگروهی تو اعتراف کرده. می خواستند ما را اتهام به موضوعات اخلاقی کنند، هیچ مدرکی در این قضیه نداشتند فقط با فشارهای روحی، می گفتند اعتراف کن برو.فعلا با وثیقه؛ ۱۷۰ میلیون وثیقه گذاشتیم و من آزاد شدم. علت اینکه من آزاد شدم این بود که در بند ۲ الف سپاه حال من خیلی بد بود نه تنها حال من که حال همسر یکی از متهمانی که بازداشت شده بود هم خیلی بد بود نمی دانم چه ضربه ای به او وارد کرده بودند اما بر اثر ضربه ای که به من زده بودند حتی توان راه رفتن نداشتم. وقتی برگشتم بچه ام را هم نمی شناختم. زندگی خانوادگی مرا از هم پاشیدند. من قربانی شدم. شوهر من بعد از آزادی مرا باور نکرد. نتوانست بپذیرد. بچه های من خیلی آسیب دیدند. نیم ساعت از خانه بروم بیرون بچه های من می گویند مامان نکند باز تو را ببرند.دیگر اصلا بعد از آزادی من خانه مادرم زندگی می کردم دیگر خانه خودم نرفتم. همسرم نمی توانست بپذیرد.من نمی توانم زندگی با تو را بپذیرم. عملا زندگی مرا از من گرفتند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر