اعتراض به
سركوبي زنان وجوانان نوكيش
در طي اين
ساليان هميشه شنيده بوديم كه در دين اسلام
اجباري وجود ندارد و پيامبران مبشر رحمت و رهايي مردم بوده اند و در آيه اي از
قرآن نيز به صراحت نوشته شده است كه : لا اكراه في الدين...(در دين اجباري نيست) .
اين سئوال
براي بسياري پيش آمده كه پس چرا در كشور
ما بر سر نوع دين و مذهب و حجاب و عقايد فردي و شخصي اينقدر به جوانان و زنان فشار
مي آوردند و همه چيز با تحميل وزور و اجبار است؟
با نگاهي
اجمالي به تاريخ ميشود پاسخ اين سئوال را گرفت. واقعيت اين است كه حاكمان كنوني دين و مذهب را ابزاري براي ادامه ي
سلطنت خود قرار داده اند . در زمان شمر و
يزيد و معاويه هم آنها به علي كه مظهر مهر و عطوفت به فقرا و دگرانديشان بود كافر
و منافق ميگفتند و بالاخره هم متحجرين و سواستفاده كننده ها از دين و مذهب براي
قدرت و ثروت ، او را ترور كردند و سپس 11
امام شيعيان را هم ، حاكمان وقت كه خود را ”ولايت مطلقه” مي خواندند و ”امير مومنان ” لقب داده بودند به
قتل رساندند. شاخص اين نابكاري در سحراي كربلا بود ، با اين بهانه كه حسين (ع) از دين خروج كرده (چون او آزادي و
مساوات اقتصادي را براي خلقش طلب ميكرد) او و يارانش را نيز ، سپاه پاسداران يزيد
به قتل رساندند.
و اكنون تاريخ
تكرار ميشود....
از جمله اين
بي عدالتي ها در حق نو كيشان مسيحي و يا زرتشتي و يا بهايي است. گويي كه جمله ي
قرآن كه در دين و مذهب اجباري نيست را فراموش كرده اند!! ولي نه آنها فراموش نكرده
اند بلكه ميخواهند با بهانه هاي مختلف جوانان و زنان اين ميهن را سركوب كنند تا
بتوانند كل جامعه را به انقياد و سكوت و سكون و نا اميدي بكشانند تا چند صباحي
بيشتر بر اريكه ي قدرت بنشينند.
بطور نمونه
خانم مريم نقاش زرگران كه به دليل گرويدن به دين مسيحيت دستگير و به چهار سال زندان محكوم شد. در حال حاضر از حكم
ناعادلانه و قرون وسطايي كه براي او بريده اند، یک سال و چند ماه مانده است. ولي اي كاش كه
حداقل ميگذاشتند دوران محكوميتش را بدون فشار بگذراند ، اما حتي اين را نيز از او
دريغ كردند و فشارهاي طاقت فرسا بر او وارد آوردند. حتي به
او امكان استفاده از مرخصي را نيز ندادند و
توهين و تحقير هم كه جاي خودش را داشت.
آنها ميخواهند
با اين توهين ها و تحقيرها و سركوبي زنان و دختران و جوانان آنان را به نا اميدي
كه ماحصل آن بي عملي و سكون و افسردگي است، كل جامعه را خاموش نگاه دارند، ولي واقعيت اين است كه در قرن بيست و يكم و عصر
ارتباطات ديگر نخواهند توانست حاكميت 1400 سال قبل را بر جوانان و زنان اين ميهن
اعمال كنند. چرا كه عصر آگاهي ملتها فرا رسيده است.
ما اسم خانم
مريم نقاش زرگران را به مجامع بين المللي هم به عنوان كسي كه حقوق انساني اش
نقض شده است داده ايم و در حال پيگيري ميباشد.
از شما دوستان
عزيز ميخواهيم اسامي زندانيان زن و كساني كه به شيوه هاي مختلف در حق آنان ظلم و بي
عدالتي روا داشته اند را برايمان بنويسيد تا به مجامع حقوق بشري ارائه دهيم تا
دنيا بداند در ايراني كه متحجرين بر آن حكم مي رانند، بر زنان و جوانان اين مرز و بوم چه ميگذرد .
اي صبح به خون
نشسته اي آزادي
از دامن لاله رسته
اي آزادي
ديدي كه چه سرهاي
عزيزي افتاد
در راه تو دسته
دسته اي آزادي؟
خواهم كه به تختت
بنشانم اين بار
اي گم شده، اي خجسته، اي آزادي
انجمن زنان سازندگان فرداي ايران
1شهريور94
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر