هشت سال رنج و شكنج: زینب جلالیان
زندانی سیاسی کُرد را بيشتر بشناسيم
زينب در سال ۱۳۶۱، بدنيا آمد. او در سن
۱۰ سالگی به علت مخالفت خانواده با ادامه تحصیل،
از خانه فرار کرد و به «حزب کارگران کردستان» (پکک) پیوست که در آن زمان در
ایران امکان فعالیت داشت. تا اینکه در سال ۱۳۸۶، در سن ۲۵ سالگی از سوی اداره اطلاعات در «کرمانشاه» دستگیر و پس از آن به
«زندان سنندج» شد. او در نهایت در آذرماه ۱۳۸۸، به اتهام
“محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک” در دادگاهی چند دقیقهای، غیرعلنی و بدون
حضور وکیل به اعدام محکوم شد. حکم اعدام این زندانی سیاسی بعدها در دیوان عالی
کشور نیز تایید و به او ابلاغ شد.
او هم اکنون در زندان خوي بسر ميبرد و خلاصه اي از
فشارهايي كه حاكميت بر وي اعمال نمود را در زير ميخوانيد:
مقاومت در برابر اعترافات اجباری
از سال 88 زينب اجازه ي ملاقات با وكيلش (آقاي بهراميان) را نداشت و او را درانفرادي بند 209 اوين زنداني كرده بودند . او در بند ۲۰۹ زندان اوین تحت فشار برای انجام مصاحبه تلویزیونی بر ضد یک گروه کُرد قرار داشته، ولی او مقاومت كرده و اين كار را انجام نميدهد.
از سال 88 زينب اجازه ي ملاقات با وكيلش (آقاي بهراميان) را نداشت و او را درانفرادي بند 209 اوين زنداني كرده بودند . او در بند ۲۰۹ زندان اوین تحت فشار برای انجام مصاحبه تلویزیونی بر ضد یک گروه کُرد قرار داشته، ولی او مقاومت كرده و اين كار را انجام نميدهد.
تاثيرات فعاليتهاي بين المللي در تخفيف مجازات زينب :
پس از انتشار خبر صدور حکم اعدام برای «زینب جلالیان» این حکم با انتقاد شدید
جوامع حقوق بشری روبرو شد و طی بیانیههای مختلفی از سوی سازمانهای بینالمللی
حقوق بشری، خواستار لغو حکم اعدام این زندانی سیاسی شدند. اين فشارهاي بين المللي
باعث شد كه حكم اعدام او به حبس ابد تبديل شود.
شکنجه، بیماری و عدم رسیدگی پزشکی
به دنبال انتقال «زینب جلالیان» به زندان «دیزلآباد کرمانشاه» در سال ۱۳۹۱، او دچار خونریزی داخلی شد و با عفونت در ناحیه روده مواجه شد؛ اما مسوولین زندان و دادستانی این شهر از درمان مناسب وی و انتقالش به بیمارستان خودداری کردند.
خونریزی داخلی او به دلیل ضرب و شتم شدید در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر «کرمانشاه» که به «بازداشتگاه میدان نفت» مشهور است، حادث شده بود. همچنین از زمان دستگیری و نیز به علت شکنجههای شدید فیزیکی، «زینب جلالیان» از ناحیه بینایی دچار مشکل شده و از آن پس از اختلال بینایی نیز رنج میبرده است. تا اینکه مسوولین زندان او را به کلینیکی خصوصی در «کرمانشاه» میفرستند که حتی هزینه این معاینه نیز توسط خانواده «جلالیان» تقبل میشود.
طبق نظر پزشک او بايد سريعا تحت عمل چشم قرار ميگرفت و الا از بينايي محروم ميشد. ولي دادستان جلاد با عمل چشم او موافقت نكرد تا فشار بيشتري به او وارد كند. او هم اكنون او از ناحيه ي هر دو چشم نابينا شده است.
زينب اساسا ملاقات اجازه ملاقات حضوری ندارد و
تنها راه ارتباطی خانواده با وي هفتهای ۲ دقیقه مکالمه تلفنی استبه دنبال انتقال «زینب جلالیان» به زندان «دیزلآباد کرمانشاه» در سال ۱۳۹۱، او دچار خونریزی داخلی شد و با عفونت در ناحیه روده مواجه شد؛ اما مسوولین زندان و دادستانی این شهر از درمان مناسب وی و انتقالش به بیمارستان خودداری کردند.
خونریزی داخلی او به دلیل ضرب و شتم شدید در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر «کرمانشاه» که به «بازداشتگاه میدان نفت» مشهور است، حادث شده بود. همچنین از زمان دستگیری و نیز به علت شکنجههای شدید فیزیکی، «زینب جلالیان» از ناحیه بینایی دچار مشکل شده و از آن پس از اختلال بینایی نیز رنج میبرده است. تا اینکه مسوولین زندان او را به کلینیکی خصوصی در «کرمانشاه» میفرستند که حتی هزینه این معاینه نیز توسط خانواده «جلالیان» تقبل میشود.
طبق نظر پزشک او بايد سريعا تحت عمل چشم قرار ميگرفت و الا از بينايي محروم ميشد. ولي دادستان جلاد با عمل چشم او موافقت نكرد تا فشار بيشتري به او وارد كند. او هم اكنون او از ناحيه ي هر دو چشم نابينا شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر